żeń-szeń syberyjski
fot. Pixabay

Żeń-szeń syberyjski z pewnością nie jest cudownym panaceum na wszystkie dolegliwości. Jednak wiele badań prowadzonych nad tym adaptogenem pokazuje, że faktycznie ma on pozytywny wpływ na nasz organizm.

Co to jest żeń-szeń syberyjski?

Żeń-szeń syberyjski to roślina, której botaniczna nazwa to Eleutherococcus senticosus, czyli eleuterokok kolczasty. Należy on do rodziny araliowatych ( Araliaceae). Jest to gatunek występujący dziko przede wszystkim w Azji, na większą skalę uprawia się go głównie w Chinach i Rosji.

Nazwa żeń-szeń syberyjski użyta w odniesieniu do eleuterokoka kolczastego nie jest przypadkowa. Nawiązuje do innej rośliny, bardziej znanej. Chodzi o żeń-szeń właściwy, czyli Panax ginseng. Oba rodzaje żeń-szenia mają podobne właściwości.

Żeń-szeń syberyjski jest krzewem silnie rozgałęzionym, dorastającym do 2,5 m wysokości, czasem osiągającym nawet 4 m. Palczastopięciodzielne liście osadzone są na ogonkach długości ok. 10 cm. Gatunek ten kwitnie w lipcu, owocuje we wrześniu. Jego owoce przypominają nieco czarny bez.

żeń-szeń syberyjski
fot. Pixabay

Żeń szeń syberyjski należy do adaptogenów – roślin wykazujących pozytywny wpływ na ludzki organizm, wspierających go w okresach intensywnego wysiłku intelektualnego i fizycznego, w sytuacjach stresowych itp. Ich działanie polega na wspieraniu naturalnych procesów zachodzących w organizmie. Twórcą terminu, „adaptogen” był rosyjski naukowiec Lazarev. Koncepcja adaptogenu została poszerzona przez Brekhmana i Dardymova. Według nich, żeby daną substancję można było zaklasyfikować jako adaptogenną, powinna ona spełniać trzy kryteria:

  • nie może być toksyczna dla organizmu, nie może zakłócać jego prawidłowego funkcjonowania;
  • powinna przyczyniać się do wzrostu odporności organizmu przeciwko szerokiemu spektrum czynników fizycznych, chemicznych i biologicznych;
  • powinna wywierać normalizujący efekt na różne organy i układy w organizmie. [Źródło: Daniel Załuski, Helena D. Smolarz; „Eleutherococcus senticosus – przykład rośliny adaptogennej”, Postępy Fitoterapii 4/2008, s. 240-246]

Właściwości żeń-szenia syberyjskiego

Eleutherococcus senticosus i jego właściwości lecznicze znane były medycynie chińskiej, w której rośliny tej używano dla zwiększenia sił witalnych człowieka. Badania naukowe nad nią rozpoczęli naukowcy radzieccy po odkryciu jej na terenie Rosji w 1955 r. Żeń-szeniowi syberyjskiemu przypisuje się następujące właściwości:

  • przeciwbakteryjne,
  • przeciwutleniające,
  • immunomodulacyjne (regulujące odpowiedź naszego organizmu na infekcje różnego pochodzenia); w przypadku żeń-szenia syberyjskiego polega to na immunostymulacji (czyli pobudzeniu);
  • wspomaga koncentrację i uczenie się;

    żeń-szeń syberyjski
    fot. Pixabay
  • wykazano również jego pozytywne działanie w przypadku depresji i stanów lękowych;
  • ma działanie moczopędne;
  • obniża poziom cukru i cholesterolu we krwi;
  • żeń-szeń syberyjski polecany jest również jako składnik kosmetyków;
  • podnosi nieco ciśnienie krwi (co oznacza, że nie powinny go przyjmować osoby z nadciśnieniem; jednocześnie jest to dobra informacja dla tych, którzy borykają się z ciśnieniem zbyt niskim.

Zanim kupisz żeń-szeń syberyjski

Oprócz nadciśnienie, przeciwwskazaniem do przyjmowania żeń-szenia syberyjskiego jest:

  • bezsenność, problem z zasypianiem;
  • nadpobudliwość;
  • okres ciąży i karmienia piersią.

Nie zaleca się również przyjmowania żeń-szenia syberyjskiego przez dzieci.

Warto też pamiętać, że jeśli chorujemy przewlekle lub przyjmujemy na stałe jakiekolwiek leki, suplementację żeń-szeniem należy skonsultować z lekarzem. Należy też dodać, że choć badania nad nim wyglądają obiecująco, wiele z nich prowadzonych było na małych próbach – nie jest to więc roślina w 100 proc. przebadana. Nie powinno się również traktować jej jako panaceum na wszystkie dolegliwości. Jeżeli stan naszego zdrowia się pogarsza, suplement nie powinien zastępować wizyty u lekarza.

Eleuterokok kolczasty, podobnie jak inne adaptogeny należy kupować w sprawdzonych źródłach i wybierać te preparaty, które są standaryzowane na zawartość eleuterozydów. Ze względu na pobudzające działanie należy zażywać je rano lub po południu, nie zaleca się przyjmowania ich na noc.

Oprócz żeń-szenia syberyjskiego do roślin adaptogennych zaliczamy m.in. różeniec górski (Rhodiola rosea), cytryniec chiński (Schisandra chinensis), aralię mandżurską (Aralia mandshurica), ashwaghandę, grzyby reishi (Ganoderma lucidum), grzyby shiitake (Lentinula edodes).

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here